یه موجود نازنین
((انها که رفتند کاری حسینی کردند و ما بیچارگان که مانده ایم باید کاری زینبی کنیم وگرنه یزیدی هستیم))یه موجود نازنین
((انها که رفتند کاری حسینی کردند و ما بیچارگان که مانده ایم باید کاری زینبی کنیم وگرنه یزیدی هستیم))یه شعر زیبا از وحشی بافقی ( قسمت آخر )
پیش او یار نو و یار کهن هر دو یکی ست حرمت مدعی و حرمت من هر دو یکی ست
نغمه بلبل و غوغای چمن هردو یکی ست قول زاغ و غزل مرغ زغن هر دو یکی ست
این ندانسته که قدر همه یکسان نبود زاغ را مرتبه مرغ خوش الحان نبود
چون چنین است پی کار دگر باشم به چند روزی پی دلدار دگر باشم به
عندلیب گل رخسار دگر باشم به مرغ خوش نغمه گلزار دگر باشم به
نو گلی کو که شوم بلبل دستان سازش ساز م از تازه جوانان چمن ممتازش
آن که بر جانم از او دم دم آزاری است می توان یافت که بر دل ز منش جاری هست
از من و بندگی من اگرش عاری هست بفروشد که به هر گوشه خریداری هست
به وفاداری من نیست در این شهر کسی بنده ای همچو مرا هست خریدار بسی
مدتی در ره عشق تو دویدیم بـس است راه سـر بادیه درد بریدیم بـس است
قدم از راه طلب باز کشیدیم بـس است اول و آخر این مرحله دویدیم بـس است
بعد از این ما و سر کوی دل آرای دگر با غزل به غزل خوانی و غو غای دگر
تو مپندار که مهر از دل محزون نرود وین محبت به سـرافسـانه و افسون نرود
..........................
وحشی بافقی
